W podróży z dzieckiem

Jeśli chcesz je­chać z ma­lu­chem tylko do Nie­miec, Włoch czy na Sło­wa­cję, wy­star­czy mu dowód oso­bi­sty, który wy­ra­bia się bez­płat­nie. Jest ważny przez pięć lat Prze­pi­sy mówią, że dziec­ko może go mieć, ale nie musi – i wy­da­wa­ny jest tylko na uza­sad­nio­ny wnio­sek ro­dzi­ców. W prak­ty­ce, jeśli jako powód po­dasz po­dróż za­gra­nicz­ną, nie spo­tkasz się z od­mo­wą. Żeby go wy­ro­bić, w urzę­dzie mia­sta lub gminy muszą sta­wić się mama i tata. Jeśli jedno z nich nie może się zja­wić, ko­niecz­na jest jego pi­sem­na zgoda: po­świad­czo­na przez no­ta­riu­sza lub urząd gminy (gdy ro­dzic prze­by­wa w kraju) lub am­ba­sa­dę, kon­su­lat lub za­gra­nicz­ne­go no­ta­riu­sza (gdy ro­dzic prze­by­wa za gra­ni­cą). Dziec­ko po­ni­żej 5 lat nie musi przy­cho­dzić oso­bi­ście. Do­wo­du ro­dzi­ce nie muszą od­bie­rać razem; wy­star­czy jedno z nich.

Je­że­li dziec­ko ma tylko jed­ne­go opie­ku­na praw­ne­go (bo np. dru­gie z ro­dzi­ców jest po­zba­wio­ne praw ro­dzi­ciel­skich lub nie żyje), warto mieć ze sobą do­ku­ment to po­świad­cza­ją­cy, np. akt zgonu czy wyrok sądu.

Z paszportem dookoła świata

Pla­nu­jąc wa­ka­cyj­ne po­lo­wa­nie na ofer­ty last mi­nu­te, le­piej wyrób dziec­ku pasz­port. Jest on ważny na całym świe­cie, przez pięć lat. Opła­ta za pasz­port dla dziec­ka do 13. roku życia wy­no­si 30 zł, dla ucznia lub stu­den­ta po­wy­żej 13 lat – 70 zł. Pasz­port wy­ra­bia się po­dob­nie jak dowód oso­bi­sty, tyle że w wy­dzia­le pasz­por­to­wym do­wol­ne­go urzę­du wo­je­wódz­kie­go (nie musi być zgod­ny z miej­scem za­mel­do­wa­nia!). Pa­mię­taj, że dziec­ko, nawet naj­mniej­sze, musi skła­dać wnio­sek razem z ro­dzi­ca­mi; ko­niecz­ne jest po­bra­nie od niego od­ci­sków pal­ców, gdyż pasz­por­ty są obec­nie bio­me­trycz­ne.

Jeśli w kraju, do któ­re­go się wy­bie­ra­cie, po­trzeb­ne są wizy, nie­zbęd­ny bę­dzie pasz­port: wiza musi prze­cież zo­stać do niego wstem­plo­wa­na lub wkle­jo­na.

Jedna osoba, jeden dokument

Masz pasz­port, wy­da­ny przez 28 sierp­nia 2006 r., do któ­re­go wpi­sa­no twoje dziec­ko? Nie zna­czy to, że mo­że­cie razem po­dró­żo­wać z tym do­ku­men­tem! W 2012 r. takie wpisy stra­ci­ły waż­ność. Każdy, nawet nie­mow­lak, prze­kra­cza­jąc gra­ni­cę musi mieć wła­sny do­ku­ment. Ty wciąż mo­żesz uży­wać ta­kie­go pasz­por­tu, aż do upły­wu ter­mi­nu waż­no­ści, ale dziec­ku mu­sisz wy­ro­bić jego wła­sny dowód oso­bi­sty lub pasz­port.

Zgoda mamy, zgoda taty

Jeśli dziec­ko wy­jeż­dża tylko z jed­nym z ro­dzi­ców, albo z cio­cią, dziad­ka­mi czy in­ny­mi oso­ba­mi, które nie są jego opie­ku­na­mi praw­ny­mi, straż gra­nicz­na lub po­li­cja może się nim za­in­te­re­so­wać. Służ­by na całym świe­cie, także w Stre­fie Schen­gen, są bar­dzo wy­czu­lo­ne na po­ten­cjal­ne po­rwa­nia dzie­ci i zwra­ca­ją na ma­lu­chy szcze­gól­ną uwagę. Dla­te­go naj­bez­piecz­niej bę­dzie mieć przy sobie zgodę dru­gie­go ro­dzi­ca (lub oby­dwoj­ga ro­dzi­ców – jeśli nie po­dró­żu­ją z dziec­kiem) na taki wy­jazd. Pod­pi­sy po­win­ny być po­świad­czo­ne no­ta­rial­nie. Do­brze jest spo­rzą­dzić ten do­ku­ment także po an­giel­sku, lub w ję­zy­ku kraju, do któ­re­go się wy­bie­ra­cie.

Kło­po­ty mie­wa­ją także mamy, które mają inne na­zwi­sko niż dziec­ko; bo nie zmie­ni­ły na­zwi­ska po ślu­bie lub po pro­stu nie są żoną ojca dziec­ka. W do­wo­dzie oso­bi­stym czy pasz­por­cie dziec­ka nie ma na­zwisk ro­dzi­ców. Warto więc mieć przy sobie odpis aktu uro­dze­nia albo inny do­ku­ment, który po­twier­dza po­kre­wień­stwo.